Niesporczaki to maleńkie organizmy, które interesują biologów m.in. ze względu na ogromną odporność na skrajne warunki środowiska. Dwa nowe gatunki tych stworzeń odkrył niedawno krakowski naukowiec dr Daniel Stec. Korzystając z przywileju odkrywcy, mógł nadać im nazwy. Jeden z tych gatunków nazwał na cześć włoskiego badacza Diego Fontaneto, a drugi na cześć Roberta Makłowicza.
Dwa nowe gatunki niesporczaków, bardzo małych i niezwykle wytrzymałych organizmów, dr Daniel Stec z Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN w Krakowie opisał na łamach „Zoological Studies”. Publikacja ukazała się w połowie grudnia tego roku. Jeden z nowo odkrytych gatunków swoją nazwę, Mesobiotus maklowiczi, dostał na cześć Roberta Makłowicza – historyka, dziennikarza, pisarza, podróżnika i krytyka kulinarnego, „który mieszka w Krakowie i czasami robi zakupy na pobliskim targu niedaleko instytutu” – czytamy w informacji prasowej związanej z publikacją.
Nazwa drugiego gatunku – Mesobiotus diegoi – wywodzi się od imienia Diego Fontaneto, naukowca pracującego we włoskim Istituto di Ricerca sule Acque (instytucie badań wody) w Verbanii. Dr Fontaneto jest specjalistą w dziedzinie ekologii i biogeografii meiofauny, czyli bardzo małych zwierząt związanych ze środowiskami wodnymi (długość ciała mniejsza niż 1 mm; grupa ta obejmuje m.in. nicienie, niesporczaki, wirki, wrotki, brzuchorzęski, małżoraczki, niektóre skorupiaki itp.). Włoski naukowiec od dłuższego czasu współpracuje z dr. Stecem.
Dwa nowe gatunki – bohaterowie publikacji w „Zoological Studies” – pochodzą z Republiki Południowej Afryki i reprezentują drobne bezkręgowce należące do typu Tardigrada a potocznie zwane niesporczakami. Ze względu na intrygujący wygląd (przypominają małe niedźwiadki, stąd też ich angielska nazwa water bears) i niesamowitą odporność na warunki niesporczaki mają już stałe miejsce w popkulturze. Dzięki zdolności do przejścia w stan życia utajonego zwany tutaj kryptobiozą, są to jedne z najbardziej wytrzymałych zwierząt, jakie znamy. Mogą przetrwać w próżni, w temperaturze bliskiej zera absolutnego, w warunkach wysokiego promieniowania jonizującego, a nawet całe dekady bez wody. Wysłano już je kiedyś na Księżyc; sprawdzano nawet, czy przetrwają splątanie kwantowe.
Niesporczaki są rozdzielnopłciowe, hermafrodytyczne lub partenogenetyczne i obecnie znanych jest około 1300 gatunków. Rozmnażają się, składając jaja, których powierzchnię pokrywają często wyrostki różnego kształtu. Charakterystyczną cechą obu nowo poznanych gatunków są jaja „intrygująco ornamentowane” – u jednego powierzchnia jest pokryta stożkami, przypominając papierową ozdobę na choinkę zwaną „jeżem”, z kolei u drugiego wyrostki przypominają śmieszne kapelusiki.
Oba gatunki dr Daniel Stec opisał według zasad taksonomii integratywnej, w ramach której łączy się różne metody analiz, np. badania genetyczne i morfologiczne, a także dane morfometryczne zebrane z wykorzystaniem szeregu metod mikroskopowych i laboratoryjnych. W ramach swoich badań wykonał też analizę pokrewieństw między gatunkami niesporczaków z rodzaju Mesobiotus, pokazując tym samym pozycję nowo odkrytych niesporczaków na ich drzewie rodowym. To właśnie szczegółowe badania taksonomiczne i systematyczne stanowią pierwszy krok do lepszego poznania tej może niezbyt licznej, ale na pewno bardzo zróżnicowanej grupy organizmów. (PAP Life)
