W ciągu ostatnich dekad arsenał dentystów uzupełniły wiele wysoko technologicznych urządzeń, przekładając się na lepszą jakość i efektywność leczenia zębów. Jednym z nich jest mikroskop. Wiele problemów, które wcześniej prowadziły do ekstrakcji zęba, dziś są rozwiązywane przy pomocy mikroskopu stomatologicznego, co zwiększa kilkukrotnie sukces zastosowania metod leczniczych by zachować ząb.
Harry Carr jako pierwszy zastosował mikroskop w leczeniu stomatologicznym, tłumacząc to w prosty sposób: „Można wyleczyć tylko to co widać”. Podczas tradycyjnego leczenia „wgląd” lekarza jest ograniczony do lusterka dentystycznego, podczas gdy mikroskop, przeznaczony do leczenia zębów, ma 30-krotne powiększenie, sprawiając że oglądanie powierzchni zęba i jego budowy wewnętrznej jest dokładne i szczegółowe. To nie tylko pozwala lekarzowi lepiej widzieć opracowywaną powierzchnię, ale i zmniejsza ilość usuwanych tkanek podczas opracowywania, a także minimalizuje ryzyko „przeoczenia” próchnicy lub dodatkowego kanału.
Mikroskop ma zastosowanie w diagnostyce, leczeniu zębów i dziąseł, chirurgii, periodontologii, estetycznej odbudowie zębów. Bez mikroskopu nie można wyobrazić współczesnej endodoncji – leczenia kanałów korzeniowych. Każdy ząb ma od jednego do trzech-czterech (rzadko pięciu) kanałów, średnica których wynosi około 1 mm. Oprócz tego kanały mają zagięcia i odgałęzienia, szczegółowo je zobaczyć i opracować lekarz może tylko w powiększeniu, w przeciwnym przypadku działa intuicyjnie na dotyk lub według „obrazku” – powiększonego zdjęcia rentgenowskiego zęba.
Jeżeli badanie rentgenowskie wykazuje obecność kilku kanałów i ich skomplikowaną budowę, zastosowanie mikroskopu staje się niezbędne. Również stu procentowym wskazaniem do leczenia pod mikroskopem jest ponowne leczenie kanałowe. Wcześniej, gdy wykazano, że leczenie endodontyczne zostało przeprowadzone niejakościowo lub kanały wypełnione częściowo (z reguły sygnałem był ostry ból), ząb kwalifikowano do ekstrakcji. Dzięki zastosowaniu mikroskopu jest możliwe usunięcie materiału, ponowne leczenie i wypełnienie kanałów korzeniowych zęba. Jednym z rozpowszechnionych powikłań leczenia endodontycznego w przeszłości była perforacja. Miało to miejsce wtedy, gdy lekarz pracujący „na wyczucie”, przypadkowo opracował tkanki zęba na wylot, pozostawiając wewnątrz „dziurę” – przyczynę stanu zapalnego i, co za tym idzie, ekstrakcji zęba. Ryzyko perforacji znacząco zmniejsza się dzięki zastosowaniu w leczeniu mikroskopu, a nawet jeśli dojdzie do perforacji podczas tradycyjnego leczenia kanałowego, sytuację można szybko naprawić przy pomocy mikroskopu.
Jeszcze jeden nieprzyjemny moment, będący normą dziesięć lat temu – obecność złamanego narzędzia lub fragmentu nerwu w kanale. Mikroskop i tu pomoga zarówno zapobiec, jak i naprawić problem.
Endodoncja – najbardziej rozpowszechnione i usprawiedliwione zastosowanie tak kosztownego urządzenia jak mikroskop, jednak samym leczeniem kanałowym jego zastosowanie nie ogranicza się. Zawsze jest lepiej z mikroskopem niż bez niego. Nawet w standardowym leczeniu próchnicy zastosowanie mikroskopu zwiększa kilkukrotnie efektywność i niezawodność, a także zapewnia gwarancję długoterminowego wyniku.
Dentamax – Centrum Stomatologii, Implantologii, Ortodoncji w Krakowie
